تابستان سرد
. DDR2 و DDR3 دارای همان تکنولوژی Double Data Rate می باشند . حال تفاوت DDR3 و DDR2 و DDR در چیست ؟ این حافظه ها در فرکانس کاری ، ولتاژ کاری ، توان مصرفی و توان تلفاتی با یکدیگر تفاوت دارند . به ترتیب پیشرفت ، توان مصرفی و تلفاتی و ولتاژ کاری کم می شوند و فرکانس کاری افزایش می یابد . برای مثال ولتاژ های کاری نامی برای DDR ، DDR2 و DDR3 به ترتیب 2.5 ، 1.8 و 1.5 ولت می باشند . بدست جواد توکلی در دسته ندارد رم چیست و انواع رم کدامند ؟ حافظه RAM به دو دسته تقسیم می‌شود که عبارتند از حافظة RAM پویا و حافظة RAM ایستا. قسمت اول کارت گرافیک در کامپیوتر شخصی دارای جایگاهی خاص است . کارت های فوق اطلاعات دیجیتال تولید شده توسط کامپیوتر را اخذ و آنها را بگونه ای تبدیل می نمایند که برای انسان قابل مشاهده باشند. در اغلب کامپیوترها ، کارت های گرافیک اطلاعات دیجیتال را برای نمایش توسط نمایشگر ، به اطلاعات آنالوگ تبدیل می کنند. در کامپیوترهایLaptop اطلاعات، همچنان دیجیتال باقی خواهند ماند زیرا این کامپیوترها اطلاعات را بصورت دیجیتال نمایش می دهند. اگر از فاصله بسیار نزدیک به صفحه نمایشگر یک کامپیوتر شخصی نگاه کنید ، مشاهده خواهید کرد که تمام چیزهائی که بر روی نمایشگر نشان داده می شود از "نقاط" تشکیل شده اند . نقاط فوق " پیکسل " نامیده می شوند. هر پیکسل دارای یک رنگ است . در برخی نمایشگرها ( مثلا" صفحه نمایشگر استفاده شده در کامپیوترهای اولیه مکینتاش ) هر پکسل صرفا" دارای دو رنگ بود: سفید و سیاه . امروزه در برخی از صفحات نمایشگر ، هر پیکسل می تواند دارای 256 رنگ باشد. در اغلب صفحات نمایشگر ، پیکسل ها بصورت " تمام رنگ "(True Color) بوده و دارای 16/8 میلیون حالت متفاوت می باشند. با توجه به اینکه چشم انسان قادر به تشخیص ده میلیون رنگ متفاوت است ، 16/8 میلیون رنگ بمراتب بیش از آن چیزی است که چشم انسان قادر به تشخیص آنها بوده و به نظر همان ده میلیون رنگ کفایت می کند! هدف یک کارت گرافیک ، ایجاد مجموعه ای از سیگنالها است که نقاط فوق را بر روی صفحه نمایشگر ، نمایش دهند. کارت گرافیک چیست ؟ یک کارت گرافیک پیشرفته، یک برد مدار چاپی بهمراه حافظه و یک پردازنده اختصاصی است . پردازنده با هدف انجام محاسبات مورد نیاز گرافیکی ، طراحی شده است . اکثر پردازنده های فوق دارای دستورات اختصاصی بوده که به کمک آنها می توان عملیات گرافیک را انجام داد. کارت گرافیک دارای اسامی متفاوتی نظیر : کارت ویدئو ، برد ویدئو ، برد نمایش ویدئوئی ، برد گرافیک ، آداپتور گرافیک و آداپتور ویدئو است . مبانی کارت گرافیک بمنظور شناخت اهمیت و جایگاه کارت های گرافیک ، یک کارت گرافیک با ساده ترین امکانات را در نظر می گیریم . کارت مورد نظر قادر به نمایش پیکسل های سیاه وسفید بوده و از یک صفحه نمایشگر با وضوح تصویر 480 * 640 پیکسل استفاده می نماید. کارت گرافیک از سه بخش اساسی زیر تشکیل می شود : -حافظه . اولین چیزی که یک کارت گرافیک به آن نیاز دارد ، حافظه است . حافظه رنگ مربوط به هر پیکسل را در خود نگاهداری می نماید. در ساده ترین حالت ( هر پیکسل سیاه و سفید باشد ) به یک بیت برای ذخیره سازی رنگ هر پیکسل نیاز خواهد بود. با توجه به اینکه هر بایت شامل هشت بیت است ، نیاز به هشتاد بایت(حاصل تقسیم 640 بر 8 ) برای ذخیره سازی رنگ مربوط به پیکسل های موجود در یک سطر بر روی صفحه نمایشگر و 38400 بایت ( حاصلضرب 480 در 80 ) حافظه بمنظور نگهداری تمام پیکسل های قابل مشاهده بر روی صفحه ، خواهد بود . -اینترفیس کامپیوتر . دومین چیزی که یک کارت گرافیک به آن نیاز دارد ، روشی بمنظور تغییر محتویات حافظه کارت گرافیک است . امکان فوق با اتصال کارت گرافیک به گذرگاه مربوطه بر روی برد اصلی تحقق پیدا خواهد کرد. کامپیوتر قادر به ارسال سیگنال از طریق گذرگاه مربوطه برای تغییر محتویات حافظه خواهد بود. -اینترفیس ویدئو . سومین چیزی که یک کارت گرافیک به آن نیاز دارد ، روشی بمنظور تولید سیگنال برای مانیتور است . کارت گرافیک می بایست سیگنال های رنگی را تولید تا باعث حرکت اشعه در CRT گردد. فرض کنید که صفحه نمایشگر در هر ثانیه شصت فریم را بازخوانی / باز نویسی می نماید ، این بدان معنی است که کارت گرافیک تمام حافظه مربوطه را بیت به بیت اسکن و این عمل را شصت مرتبه در ثانیه انجام دهد. سیگنال های مورد نظر برای هر پیکسل موجود بر هر خط ارسال و در ادامه یک پالس افقی sync ، نیز ارسال می گردد.عملیات فوق برای 480 خط تکرار شده و در نهایت یک پالس عمودی sync ارسال خواهد شد. پردازنده های کمکی گرافیک یک کارت گرافیک ساده نظیر آنچه در بخش قبل اشاره گردید ،Frame Buffer نامیده می شود. کارت، یک فریم از اطلاعاتی را نگهداری می نماید که برای نمایشگر ارسال شده است . ریزپردازنده کامپیوتر مسئول بهنگام سازی هر بایت در حافظه کارت گرافیک است . در صورتیکه عملیات گرافیک پیچیده ای را داشته باشیم ، ریزپردازنده کامپیوتر مدت زمان زیادی را صرف بهنگام سازی حافظه کارت گرافیک کرده و برای سایر عملیات مربوطه زمانی باقی نخواهد ماند. مثلا" اگر یک تصویر سه بعدی دارای 10000 ضلع باشد ، ریزپردازنده می بایست هر ضلع را رسم و عملیات مربوطه در حافظه کارت گرافیک را نیز انجام دهد. عملیات فوق زمان بسیار زیادی را طلب می کند. کارت های گرافیک جدید ، بطرز قابل توجه ای ، حجم عملیات مربوط به پردازنده اصلی کامپیوتر را کاهش می دهند. این نوع کارت ها دارای یک پردازنده اصلی پر قدرت بوده که مختص عملیات گرافیکی طراحی شده است. با توجه به نوع کارت گرافیک ، پردازنده فوق می تواند یک " کمک پردازنده گرافیکی " یا یک " شتاب دهنده گرافیکی " باشد. پردازنده کمکی و پردازنده اصلی بصورت همزمان فعالیت نموده و در مواردیکه از شتاب دهنده گرافیکی استفاده می گردد ، دستورات لازم از طریق پردازنده اصلی برای شتاب دهنده ارسال و شتاب دهنده مسئولیت انجام آنها را برعهده خواهد داشت . در سیستم های " کمک پردازنده " ، درایور کارت گرافیک عملیات مربوط به کارهای گرافیکی را مستقیما" برای پردازنده کمکی گرافیکی ارسال می کند. سیستم عامل هر چیز دیگر را برای پردازنده اصلی ارسال خواهد کرد. در سیستم های " شتاب دهنده گرافیکی " ، درایور کارت گرافیک هر چیز را در ابتدا برای پردازنده اصلی کامپیوتر ارسال می کند. در ادامه پردازنده اصلی کامپیوتر ، شتاب دهنده گرافیک را به منظور انجام عملیات خاصی هدایت می کند. مثلا" پردازنده ممکن است به شتاب دهنده اعلام نماید که :" یک چند ضلعی رسم کن " در ادامه شتاب دهنده فعالیت تعریف شده فوق را انجام خواهد داد. عناصر دیگر بر روی کارت گرافیک یک کارت گرافیک دارای عناصر متفاوتی است : -پردازنده گرافیک . پردازنده گرافیک بمنزله مغز یک کارت گرافیک است . پردازنده فوق می تواند یکی از سه حالت پیکربندی زیر را داشته باشد : --Graphic Co-Processor . کارت هائی از این نوع قادر به انجام هر نوع عملیات گرافیکی بدون کمک گرفتن از پردازنده اصلی کامپیوتر می باشند. --Graphics Accelerator. تراشه موجود بر روی این نوع کارت ها ، عملیات گرافیکی را بر اساس دستورات صادره شده توسط پردازنده اصلی کامپیوتر انجام خواهند داد. --Frame Buffer . تراشه فوق ، حافظه موجود بر روی کارت را کنترل و اطلاعاتی را برای " مبدل دیجیتال به آنالوگ " (DAC) ارسال خواهد کرد . عملا" پردازشی توسط تراشه فوق انجام نخواهد شد. -حافظه . نوع حافظه استفاده شده بر روی کارت های گرافیک متغیر است . متداولترین نوع ، از پیکربندی dual-ported استفاده می نماید. در کارت های فوق امکان نوشتن در یک بخش حافظه و امکان خواندن از بخش دیگر حافظه بصورت همزمان امکان پذیر خواهد بود. بدین ترتیب مدت زمان لازم برای بازخوانی / بازنویسی یک تصویر کاهش خواهد یافت . -Graphic BIOS . کارت های گرافیک دارای یک تراشه کوچکBIOS می باشند. اطلاعات موجود در تراشه فوق به سایر عناصر کارت نحوه انجام عملیات (مرتبط به یکدیگر) را تبین خواهد کرد.BIOS همچنین مسئولیت تست کارت گرافیک ( حافظه مربوطه و عملیات ورودی و خروجی ) را برعهده خواهد داشت . -Digital-to-Analog Converter ) DAC) . تبدیل کننده فوق راRAMDAC نیز می گویند. داده های تبدیل شده به دیجیتال مستقیما" از حافظه اخذ خواهند شد. سرعت تبدیل کننده فوق تاثیر مستقیمی را در ارتباط با مشاهده یک تصویر بر روی صفحه نمایشگر خواهد داشت . -Display Connector . کارت های گرافیک از کانکتورهای استاندارد استفاده می نمایند.اغلب کارت ها از یک کانکتور پانزده پین استفاده می کنند. کانکتورهای فوق همزمان با عرضهVGA :Video Graphic Array مطرح گردیدند. -Computer(Bus) Connector . اغلب گذرگاه فوق از نوعAGP است ..پورت فوق امکان دستیابی مستقیم کارت گرافیک به حافظه را فراهم می آورد.ویژگی فوق باعث می گردد که سرعت پورت های فوق نسبت بهPCI چهار مرتبه سریعتر باشد. بدین ترتیب پردازنده اصلی سیستم قادر به انجام فعالیت های خود بوده و تراشه موجود بر روی کارت گرافیک امکان دستیابی مستقیم به حافظه را خواهد داشت . استاندارد های کارت گرافیک اولین کارت گرافیک در سال 1981 توسط شرکتIBM عرضه گردید. کارت فوق بصورت تک رنگ و با نامMonochrome Display Adapters)MDAs) ارائه گردید. صفحات نمایشگری که از کارت فوق استفاده می کردند ، متنی بودند. رنگ نوشته سفید یا سبز و زمینه سیاه بود. در ادامه کارت های چهار رنگHercules Graphic Catd)HGC) ارائه گردیدند. سپس کارت های هشت رنگColor Graphic Adapter)CGA) و کارت های شانزده رنگEnhanced Graphic Adapter)EGA) ارائه گردیدند. تولیدکنندگانی دیگر، نظیر کمودور کامپیوترهائی را معرفی کردند که دارای کارت های گرافیک از قبل تعبیه شده و ساخته شده در سیستم بودند. کارت های فوق قادر به نمایش تعداد زیادی رنگ بودند. زمانیکه شرکتIBM در سال 1987 کارتVideo Graphic Array)VGA) را معرفی کرد، استاندارد جدیدی در این راستا مطرح گردید. نمایشگرهایVGA قادر به ارائه 256 رنگ و وضوح تصویر 400 * 720 بودند. یک سال بعد استانداردSuper Video Graphic Array)SVGA) مطرح گردید. استاندارد فوق قادر به ارائه 16/8 میلیون رنگ با وضوح تصویر 1024 * 1280 است . کارت های گرافیک از استانداردهای متفاوتی پیروی می نمایند. تولیدکنندگان کارت گرافیک همواره سعی در افزایش تعداد رنگ و وضوح تصویر با توجه به راهکارهای اختصاصی خود دارند. کارت های گرافیک می بایست قادر به اتصال به سیستم باشند. کارت های گرافیک قدیمی اغلب از طریق اسلات هایISA و یا PCI به سیستم متصل می شوند . اغلب کارت های گرافیک جدید از پورتAGP برای اتصال به کامپیوتر استفاده می نمایند. کارت صدا یکی از عناصر سخت افزاری استفاده شده در کامپیوتر است که باعث پخش و ضبط صدا( صوت) می گردد. قبل از مطرح شدن کارت های صدا ، کامپیوترهای شخصی برای پخش صدا ، صرفا" قادر به استفاده از یک بلندگوی داخلی بودند که از برد اصلی توان خود را می گرفت . در اواخر سال 1980 استفاده از کارت صدا در کامپیوتر شروع و همزمان با آن تحولات گسترده ای در زمینه کامپیوترهای چند رسانه ای ایجاد گردید. در سال 1989 شرکتCreative labs کارت صدای خود را با نامCreative Labs soundBlaster Card عرضه نمود. در ادامه شرکت های متعدد دیگری تولیدات خود را در این زمینه عرضه نمودند. مبانی کارت صدا یک کارت صدا دارای بخش های متفاوت زیر است : · یک پردازنده سیگنال های دیجیتال (DSP) که مسئول انجام اغلب عملیات( محاسبات ) مورد نظر است . · یک مبدل دیجتیال به آنالوگ (DAC) · یک مبدل آنالوگ به دیجیتال(ADC) برای صوت ورودی به کامپیوتر · حافظهROM یاFlash برای ذخیره سازی داده · یک اینترفیس دستگاههای موزیکال دیجیتالی (MIDI) برای اتصال دستگاه های موزیک خارجی · کانکنورهای لازم برای اتصال به میکروفن و یا بلندگو · یک پورت خاص " بازی" برای اتصالJoystick اغلب کارت های صدا که امروره استفاده می گردد از نوعPCI بوده و در یکی از اسلات های آزاد برد اصلی نصب می گردند. کارت های صدای قدیمی عمدتا" از نوعISA بودند. اکثر کامپیوتر های جدید کارت صدا را بصورت یک تراشه و بر روی برد اصلی دارند. در این نوع کامپیوترها اسلاتی برروی برد اصلی استفاده نشده وبدین ترتیب یک اسلات صرفه جوئی شده است !Sound Blaster Pro بعنوان یک استاندارد در دنیای کارت های صدا مطرح است . اغلب تولید کنندگان کارت صدا از مجموعه تراشه های مشابه استفاده می نمایند.پس از طراحی تراشه های فوق توسط شرکت های مربوطه تولید کنندگان کارت صدا، امکانات و قابلیت های دلخواه خود را به آنها اضافه می نمایند. کارت صدا را می توان به یکی از دستگاههای زیر متصل نمود : · هدفون · بلندگو (Speaker) · یک منبع ورودی آنالوگ نظیر : میکروفن رادیوضبط صوت وCD player · یک منبع ورودی دیجیتال نظیرCD-Rom · یک منبع آنالوگ خروجی نظیر ظبط صوت · یک منبع دیجیتال خروجی نظیرCD-R عملیات کارت صدا یک کارت صدا قادر به انجام چهار عملیات خاص در رابطه با صدا است : · پخش موزیک های از قبل ضبط شده ( ازCD فایل های صوتی نظیرmp3 و یاWav ) بازی یاDVD · ضبط صدا با حالات متفاوت · ترکیب نمودن صداها · پردازش صوت های موجود عملیات دریافت و ارسال صوت (صدا) برای کارت صدا از طریق بخش هایDAC وADC انجام می گیرد. پردازش های لازم و مورد نیاز بر روی صوت توسطDSP انجام می گیرد و بدین ترتیب عملیات اضافه ای برای پردازنده اصلی کامپیوتر بوجود نخواهد آمد. تولید صوت فرض کنید، قصد داشته باشیم که از طریق میکروفن صدای خود را به کامپیوتر انتقال دهیم . در این حالت کارت صدا یک فایل صوتی با فرمتwav را ایجاد و داده های ارسالی توسط میکروفن در آن ذخیره گردند.فرآیند فوق شامل مراحل زیر است : 1 - کارت صدا از طریق کانکتور میکروفن سیگنال های پیوسته و آنالوگی را دریافت می دارد. 2 - از طریق نرم افزار مربوطه نوع دستگاه ورودی برای ضبط صدا را مشخص می نمائیم . 3 - سیگنال آنالوگ ارسالی توسط میکروفن بلافاصله توسط تراشه مبدل آنالوگ به دیجیتال (ADC) تبدیل و یک فایل حاوی صفر و یک تولید می گردد. 4 - خروجی تولید شده توسطADC در اختیار تراشهDSP برای انجام پردازش های لازم گذاشته می شود.DSP توسط مجموعه دستوراتی که در تراشه دیگر است برنامه ریزی برای انجام عملیات خاص می گردد. یکی از عملیاتی کهDSP انجام می دهد فشرده سازی داده های دیجیتال بمنظور ذخیره سازی است . 5 - خروجیDSP با توجه به نوع اتصالات کارت صدا در اختیار گذرگاه داده کامپیوتر قرار می گیرد. 6 - داده های دیجیتال توسط پردازنده اصلی کامپیوتر پردازش و در ادامه برای ذخیره سازی در اختیار کنترل کننده هارد دیسک گذاشته می شوند. کنترل کننده هارد دیسک اطلاعات را بر روی هارد و بعنوان یک فایل ضبط شده صوتی ذخیره خواهد کرد. شنیدن صوت مراحل گوش دادن به صوت به شرح زیر می باشد ( برعکس روش گفته شده در ارتباط باضبط صوت): 1 - داده های دیجیتال از هارد دیسک خوانده شده و در اختیار پردازنده اصلی قرار می گیرند. 2 - پردازنده اصلی داده ها را برایDSP موجود بر روی کارت صدا ارسال می دارد. 3 -DSP داده های دیجیتال را ازحالت فشرده خارج می نماید. 4 - داده های دیجیتال غیرفشرده شده توسط DSP بلافاصله توسط مبدل دیجیتال به آنالوگ(DAC) پردازش و یک سیگنال آنالوگ ایجاد می گردد. سیگنال های فوق از طریق هدفوق یا بلندگو قابل شنیدن خواهند بود.
کلمه مدم ( مودم ) از ترکیب دو کلمه مدولاسیون ( Modulation ) و دمدولاسیون ( Demodulation ) به وجود آمده است . و برای انتقال اطلاعات از منبع به مقصد ( مثلا بین دو رایانه ) و بالعکس به کار می رود
به عنوان نمونه اگر مدمی که در رایانه به کار می رود را در نظر بگیریم ، اطلاعات دیجیتال در رایانه منبع باید توسط مدم به فرم آنالوگ در آمده و سپس از طریق خطوط انتقال به برای رایانه دیگر ارسال شود ( همان عمل مدولاسیون )
اطلاعات پس از طی کردن خطوط انتقال زمانی که به رایانه مقصد می رسند باید توسط عمل دمدولاسیون از فرم آنالوگ به فرم دیجیتال درآیند ، این عمل دقیقا اساس کار مودم های امروزی است.
به کلی مدم ها ابزار هایی هستند که برای انتقال اطلاعات دیجیتال از یک نقطه به نقطه دیگر به کار می روند
کمی در مورد مدم ها و تاریخچه آنها : ( Encyclopedia )
مدم ( مدولاتور/ دمدولاتور ) به دو نوع داخلی ( اینترنال ) و خارجی ( اکسترنال ) تقسیم می شود ، یک مدار الکترونیکی است که برای ارسال و دریافت اطلاعات دیجیتال از طریق خطوط ارتباطی ( معمولا خطوط تلفن ) استفاده می کنند آن هم با استفاده از سیگنال های آنا لوگ . مودم موجود در کامپیوتر اطلاعات دیجیتال را به یک سیگنال آنالوگ تبدیل میکند که برای مدولاسیون یک فرکانس حامل استفاده می شود . به عنوان نمونه یک سیگنال صوتی که در این فرکانس انتقال داده می شود از طریق خط ارتباط تلفنی به مدم دیگری میرسد تا با یک عمل معکوس یک کپی از اطلاعات اصلی را تولید کند
مدم های بی سیم اطلاعات را همانند سیگنال رادیویی ارساال و دریافت میکنند . یک فاکس مدم کامپیوتر را قادر میسازد تا اطلاعات رااز یک ماشین فاکس بگیرد و یا به یک ماشین فاکس دیگر ارسال کند . مدم های اولیه از یک وسیله - ماشین تحریر مانند - استفاده می کردند تا بتوانند یک تلگرام یا تلگراف را ارسال کنند . مدم های دیجیتال به دلیل نیاز به انتقال مقادیر بزرگی از اطلاعات در نیروی هوایی آمریکای شمالی در طول دهه 50 توسعه یافتند . اولین مدم تجاری در سال 1962 ارائه شد. دنیس هایس اولین مدم را برای کامپیوتر های شخصی در سال 1977 اختراع کرد ، که نشانه ای فوق العاده از آغاز عصر اینترنت و دنیای آنلاین بود. در ابتدا مدم ها اساسا به منظور ارتباط بین پایانه های اطلاعاتی و یک کامپیوتر میزبان به کار می رفتند . بعد ها استفاده از مدم ها تا سطح ارتباط بین چند میزبان در درون یک شبکه توسعه پیدا کرد
این ضرورت که مدم ها بتوانند اطلاعات را سریعتر منتقل کنند منجر به ارائه تکنیک های فشرده سازی به منظور افزایش نرخ انتقال اطلاعات ، تکنیک های آشکارسازی و تصحیح خطا به منظور افزایش قابلیت اعتماد آن ها نیز شد. به هر حال ارسال سریع اطلاعات همچنان یک ضرورت بود از طرفی یک مدم تجاری که اغلب برای کاربرد های تجاری در خطوط تلفن آنالوگ به کار گرفته می شود دارای محدودیت سرعت 56 کیلوبایت در ثانیه برای انتقال اطلاعات است.
اولین سرویس های شبکه دیجیتالی مجتمع ( ISDN ) در سال 1984 معرفی شدند که با مشخصه پهنای باند خود قادر بودند توسط یک تماس تلفنی 64 کیلوبایت اطلاعات دیجیتال را در هر ثانیه انتقال دهند ، همچنین می توانیم با استفاده ازیک شبکه ISDN دو کاناله این میزان را تا 128 کیلوبایت نیز برسانیم . ارتباطات شبکه ای ISDN تنوع استفاده بیشتری ارائه کردند مثلا می توانیم از آن ها در سرویس های دیجیتال شامل تلفن های دیجیتال ، فاکس ، نامه های الکترونیکی ، ویدئوی دیجیتال و دسترسی به اینترنت استفاده کنیم
خیلی زود و در اوایل دهه 90 پروتکل خط مشترک دیجیتال ( DSL ) معرفی شد و در اواخر این دهه نیز مودم های کابلی ارائه شدند . هر کدام یک از این ها دارای یک ماکزیمم نرخ انتقال اطلاعات تا سقف 1.5 مگابایت در هر ثانیه هستند . DSL توانست ارتباطات پیوسته دیجیتالی پاند پهن را فراهم سازد که از طریق سیم های مسی استاندارد تلفنی عمل می کرد . این نوع اتصال نیازمند یک مدم DSL است که بتواند اطلاعات ارسالی را به دو بخش ( یک باند پائین تر برای مکالمات تلفنی عادی و یک باند بالاتر برای اطلاعات دیجیتال ) مجزا از هم تبدیل کند . اشکال کار DSL این است که کامپیوترهای متصل به هم باید در فاصله چند مایلی از نزدیکترین ایستگاه انتقال خود باشند .
یک مدم کابلی سیگنال ها را همانند مدم تلفنی مدوله و دمدوله می کند با این تفاوت که اطلاعات بیشتری را سریعتر روی خطوطی همچون فیبرهای نوری یا کابل های کواکسیال انتقال می دهد.
مدم های باند پهن روی خطوط قدرت ( BPL ) نیز به طریقی مشابه کار می کنند اما برای انتقال اطلاعات از خطوط الکتریکی استفاده می کنند ، مدم های BPL توسط اتصال به انشعابات الکتریکی کار میکنند ، این مدم ها برای دستیابی به یک ارائه دهنده سرویس اینترنت روی خطوط قدرت محلی به کار گرفته می شوند ، و یا اینکه ممکن است برای ایجاد یک شبکه از کامپیوتر های موجود در یک ساختمان به وسیله سیم کشی درونی آن به کار روند .
0)
رم چیست و انواع ان کدامند ؟:2:
RAMیکی از انواع حافظه ها و البته پر کاربردترین آنهاست. RAM مخفف اصطلاح Random Access Memory یا حافظه با دستیابی تصادفی بوده و حافظه‌ای قابل خواندن و نوشتن می‌باشد. توجه داشته باشید که وقتی ما از حافظهءاصلی کامپیوتر حرف‌می‌زنیم، منظور همان RAM است. این حافظه به صورت غیرمستقیم در اختیار کاربر یا User قرار می گیرد .
اصولاً اطلاعات و داده‌های مربوط به هر برنامه‌ای که می‌خواهد اجرا شود، روی RAM قرار می‌گیرد. دلیل انجام این عمل ایجاد تعادل بین سرعت CPU و دیسک سخت می‌باشد. از آنجایی که سرعت CPUها بسیار زیاد است و سرعت دیسکهای سخت نسبت به آنها پایین می‌باشد، RAM می‌تواند با قرارگیری بین این دو یک تعادل سرعت ایجاد نماید. بنابراین مقدار RAM در مواقعی که کاربر نیاز به اجرای چندین برنامه به طور همزمان را دارد و یا از برنامه‌های پر حجم استفاده میکند تأثیر به سزایی در سرعت کامپیوتر خواهد داشت.
در حافظه RAM پویا یا Dynamic RAM اطلاعات پس از مدت کوتاهی از بین می‌روند و لذا در هر ثانیه در حدود 250 الی 500 بار باید اطلاعات موجود در آن تازه یا Refresh گردند. به همین دلیل بسیار کند عمل میکنند.
حافظة های ایستا یا Static RAM که از فلیپ فلاپ‌ها تشکیل شده‌اند با مصرف برق کم به مدت طولانی اطلاعات را نگهداری میکنند و اطلاعات این حافظه‌ها نیاز به تازه شدن ندارد ، لذا سرعت آنها بیشتر از Ram های پویا است . لازم به ذکر است که پس‌از قطع جریان برق اطلاعات این RAMها پاک می‌شود. در کامپیوترهایی که امروزه در بازار یافت می شوند RAMها از نوع Static RAM هستند. همچنین گفتنی است RAMهای قدیمی‌تر که اندازة کوچکتری داشتند با نام SIMM و RAMهای کنونی که بزرگتر هستند را با نام DIMM می‌شناسند.
در حال حاضر دو نوع RAM در بازارهای کامپیوتر یافت می‌شود. یک نوع SDR و دیگری DDR.
RAMهای SDR دارای خطوط انتقال یا BUS ضعیف‌تری هستند و در نتیجه سرعت کمتری دارند، مقدار ظرفیت این RAMها تا چند سال گذشته 16، 32و 64 مگابایت بود و در حال حاضر بیشتر ظرفیت‌های موجود ، در رِنجِ 128، 256 و 512 مگابایت هستند. گفتنی است BUS این نوع RAM در محدودة 66، 100و 133مگاهرتز است.
RAMهای DDR دارای BUS، 266، 300، 333 و 400 مگاهرتز بوده و به همین دلیل سرعت بیشتری نسبت به RAMهای SDR دارند، مقدار ظرفیت این نوع RAMها به دلیل حضور نسبتا تازه در بازار، 256 و 512 مگابایت و یک گیگابایت است.
تفاوت ظاهری این دو نوع RAM در برشهایی است که روی پایه‌های آنها مشاهده می‌شود، SDRAMها دارای 2 برش روی پایه‌هایشان هستند در حالیکه RAMهای DDR تنها یک برش بر روی پایه دارند.
هنگامی‌که می‌خواهید یک RAM بخرید، قبل از انتخاب RAM ، باید Main Board انتخاب شده‌باشد . سپس براساس نوع پشتیبانی RAM توسط Main Board ، نوع RAM را که DDR یا SDR می باشد مشخص می نماییم . در مرحله بعد بایستی با توجه به مقدار Bus پشتیبانی شده از طرف مادربرد ، RAM را انتخاب نمود. بهترین حالت، انتخاب مقداری برابر برای RAM است. انتخاب مقدار بیشتر برای RAM ، تفاوتی در میزان کارایی سیستم ندارد و انتخاب مقدار کمتر علاوه بر پایین آوردن کارایی کامپیوتر، گاهی ممکن است مشکلاتی را نیز از قبیل اشکال در عملکرد صحیح سیستم، به وجود می‌آورد.
ماژول های SDRAM دارای 168 پایه و ماژول های DDR SDRAM دارای 184 پایه می باشند و هر دو 64 بیتی هستند.
ولتاژ مصرفی DDR برابر 5/2 ولت و SDRAM برابر 5/3 ولت می باشد. سرعت انتقال اطلاعات رم های DDR با فرض برابر بودن فرکانس پایه ( به عنوان مثال 133 مگاهرتز) برابر رم های SDRAM می باشد.
از نظر ظاهری رم های SDRAM دارای دو شکاف و DDR SDRAM یک شکاف می باشند.
حداکثر فرکانس رم های SDRAM برابر با 133 مگاهرتز و سرعت انتقال اطلاعاتی معادل 1 گیگا بایت می باشد، اما آخرین مدل رم های DDR دارای 533 مگاهرتز و حداکثر سرعت انتقال اطلاعات آنها برابر با 4 گیگابایت می باشد.
شایان ذکر است که رم های 168 پایه ای به طور کامل از رده خارج شده اند.
کارت صدا چیست؟
0)
مادربورد چیست ؟
مادربورد ( Motherboard ) در واقع سیستم عصبی کامپیوتر شماست . بدون مادربورد هیچ قطعه ای به درد نمی خورد . یعنی شما برای استفاده از یک قطعه مانند کارد گرافیکی و ... باید آن را روی مادربورد نصب کنید . این نصب ممکن است به صورت قرارگیری قطعه روی مادربورد باشد یا به صورت اتصال آن بوسیله کابل به مادربورد. انتخاب مادربورد مهمترین انتخاب در خرید یک کامپیوتر است . برای مثال اگر شما قصد استفاده از پردازنده های EE ( Extreme Edition ) اینتل را داشته باشید ولی از یک مادربورد که چیپست ( chipset ) نه چندان قوی دارد استفاده کنید ، مطمئنا بسیاری از ویژگی های پردازنده شما بدون استفاده خواهد ماند .
مادربورد قطعه ای بسیار پیچیده است که تمام داده های سیستم شما در آن جریان می یابد . به همین خاطر انتخاب یک مادربورد مناسب ، بسیار اهمیت دارد .
اولین قدم در انتخاب مادربورد : انتخاب نوع پردازنده
اولین قدم در انتخاب مادربورد ، انتخاب نوع پردازنده ( CPU ) ای است که شما می خواهید از آن استفاده کنید . زیرا مادربورد حتما باید پردازنده شما را پشتیبانی کند و از سوکتی سازگار با پردازنده شما استفاده کند . حال سوال این است :AMD یا Intel ؟ اگر شما قصد استفاده از پردازنده های اینتل ( Intel ) را دارید ، هم اکنون پیشرفته ترین پردازنده های پنتیوم 4 از سوکت ( socket ) 775 استفاده می کنند . ولی در مورد AMD هم اکنون پیشرفته ترین پردازنده های این کارخانه از سوکت 939 استفاده می کنند .
شما می توانید با تحقیقی جامع ، با توجه به نیازهای خود و ویژگی های پردازنده های دو کارخانه ، پردازنده مورد نیاز خود را انتخاب کنید ... دیگر انتخاب با شماست ...
پشتیبانی نوع و ظرفیت حافظه :
امروزه حافظه نقش مهمی را در کامپیوتر ها بر عهده دارد . سرعت و کارآیی سیستم شما بعد از پردازنده به حافظه ( RAM ) بستگی دارد . پس در انتخاب مادربورد به نوع حافظه و ظرفیتی را که مادربورد شما پشتیبانی می کند دقت کنید .
اکثر مادربورد های امروزی از حافظه ی DDR پشتیبانی می کنند . در گذشته ، مادربورد ها از حافظه ی SDRAM استفاده می کردند ولی هم اکنون حافظه ی DDR حافظه ی اصلی مادربورد هاست . نوع حافظه شما به چیپست ( chipset ) انتخابی شما بستگی دارد . جدیدترین چیپست های امروزی ( در زمان نگارش این مقاله ) ، از حافظه ی DDR2 پشتیبانی می کنند که دارای سرعت های 533 مگاهرتز ( MHz ) هستند . بسیاری از مادربورد های پیشرفته که هم اکنون ساخته می شوند ، Dual Channel DDR هستند ؛ یعنی برای سرعت بهتر و کارآیی بهینه ، باید حافظه ها به صورت جفتی ( Dual ) بر روی آن ها نصب شوند . همچنین دقت داشته باشید که مادربورد شما ظرفیت بالایی از حافظه ( RAM ) را پشتیبانی کند . آخرین مادربورد های امروزی تا 8 گیگابایت را پشتیبانی می کنند .
نقش و اهمیت چیپست ( chipset ) در یک مادربورد ...
چیپست رسانایی است که پردازنده را به سایر قطعات در سیستم شما متصل می کند و بعد از CPU ، تراشه اصلی مادربورد محسوب می شود . خوب است بدانید که قیمت و کارآیی یک مادربورد تا حد زیادی به چیپست آن وابسته است . اولین مساله مهم در انتخاب یک مادربورد ، سازگاری چیپست مادربورد با پردازنده شماست پس باید مادربوردی را انتخاب کنید که چیپست آن ، پردازنده شما را پشتیبانی کرده و از مارک های مشهور و معتبر باشد . از جمله معروف ترین شرکت هایی که برای پرازنده های اینتل چیپست تولید می کنند می توان شرکت های Intel ، SIS ، VIA را نام برد . همچنین از جمله شرکت هایی که برای پردازنده های AMD چیپست تولید می کنند می توان به شرکت های AMD ، NVidia ، VIA و ... اشاره کرد . پس توصیه ما به شما این است که مادربوردی را انتخاب کنید که چیپست آن از مارک های معتبر و معروف باشد . دیگر خود دانید ...
گرافیک و صدای توکار در مقابل گرافیک و صدای مستقل :
بعضی از ماربورد ها دارای گرافیک و صدای Onboard می باشند . یعنی کارت گرافیک و صدا از قبل روی مادربورد نصب شده و جزئی از آن می باشد . این مادربورد ها برای آنهایی مناسب است که نیاز به گرافیک و صدای قدرتمند ندارند . ولی اگر شما جزو آن دسته از کسانی هستید که با کامپیوتر خود کارهای گرافیکی سنگین انجام می دهند و یا بازی های گرافیکی سنگین می کنند و یا به آخرین امکانات صوتی نیاز دارند ، به شما توصیه می کنیم از مادربورد هایی که دارای گرافیک و صدای توکار ( Onboard ) هستند استفاده نکنید . در این صورت شما می توانید کارت گرافیکی و کارت صدای مورد علاقه خود را جداگانه خریداری کنید و روی مادربورد نصب کنید . ولی گرافیک و صدای توکار یک مزیت دارد : صرفه جویی در هزینه !!! پس اگر به گرافیک و صدای خیلی قدرتمند نیاز ندارید بهتر است پول و انرژی خود را هدر ندهید و از گرافیک و صدای Onboard استفاده کنید . البته باید بگویم که گرافیک و صدای توکار در مادربورد های جدید که هم اکنون ساخته می شوند ، کارآیی نسبتا خوبی دارند و می توانند نیازهای شما را به خوبی برطرف کنند ... بقیه اش با شماست ...
اسلات AGP و PCI :
برخی از مادربورد ها که دارای گرافیک توکار ( Onboard ) هستند ، برای ارتقای گرافیکی در آینده ، دارای اسلات AGP می باشند . در این صورت شما می توانید پس از مدتی در صورت نیاز به گرافیک قدرتمند تر ، گرافیک سیستم خود را با نصب یک کارت گرافیکی ارتقا دهید . پس اگر می خواهید مادربوردی را بخرید که دارای گرافیک توکار است سعی کنید حتما مجهز به اسلات AGP باشد . ( تقریبا تمام مادربورد های امروزی که دارای گرافیک توکار هستند ، مجهز به اسلات AGP می باشند . )
مسئله دیگر ، وجود تعداد کافی اسلات PCI می باشد . حتی الامکان باید مادربورد انتخابی شما دارای 3 یا 4 اسلات PCI باشد . ( این اسلات ها برای ارتقای سیستم و همچنین کارت هایی مانند کارت شبکه است)
توجه : هم اکنون نسل جدیدی از اسلات ها با عنوان PCI Express در مادربورد های جدید و پیشرفته به کار برده می شود که دارای پهنای باند بیشتری نسبت به اسلات های PCI می باشد . ( البته مادربورد های جدید که از این اسلات ها استفاده می کنند ، قیمتی بیشتر از 160 دلار دارند ! ) در این مادربورد ها شما باید از کارت هایی استفاده کنید که از نوع PCI Express هستند .
مادربرد های Dual Bios :
برخی از مادربورد های جدید دارای 2 بایوس می باشند . وقتی سیستم شما دچار شوک ، خرابی و یا حملات ویروسی می شود ، ممکن است بایوس شما از کار بیفتد . در این صورت اگر مادربورد شما Dual Bios نباشد ممکن است مجبور شوید بایوس و یا حتی مادربورد خود را تعویض کنید !!! در مادربورد های Dual Bios ، یکی از بایوس ها بایوس اصلی است که سیستم از روی آن بوت می شود و بایوس دوم ، بایوس ذخیره است که در صورت از کار افتادن بایوس اصلی ، می توانید سیستم را از روی آن بوت کرده و اطلاعات آن را به بایوس اصلی ، منتقل کنید . خوب البته چنین مادربوردی ، قیمت بیشتری هم دارد ... !!!
SATA یا IDE ؟
اکثر مادربورد های جدید از هارد دیسک های SATA ( سریال ATA ) پشتیبانی می کنند که نسبت به مدل های معمولی ( IDE ) که دارای اینترفیس موازی ATA ( Parallel ATA ) می باشند ، سرعت بیشتری دارند . طبق تست های انجام شده ، هارد دیسک های IDE دارای حداکثر سرعت 133 MB/sمی باشند ولی هارد دیسک های SATA ( سریال ATA ) دارای سرعت 150 MB/s می باشند که این سرعت در سال های آینده به 600 MB/s خواهد رسید !!! پس به شما پیشنهاد می کنم که مادربوردی را خریداری کنید که از هارد دیسک های SATA پشتیبانی کند .
درگاه های USB و FireWire و ... :
امروزه اکثر وسایل جانبی کامپیوتر مانند پرینتر ها از طریق پورت های USB به کامپیوتر وصل می شوند که سرعت بالاتری دارد . به طوری که بعضی از مادربورد های جدید ، دیگر از درگاه های قدیمی استفاده نمی کنند بلکه از درگاه های USB 2 استفاده می کنند . پس دیگر لازم نیست به درگاه ها و ... مادربورد توجه زیادی بکنید . چون اکثر مادربورد های جدید در مورد درگاه ها و ... دارای امکانات خوبی می باشند . فقط دقت کنید مادربورد شما حداعقل از 3 درگاه USB 2.0 و 1 درگاه FireWire پشتیبانی کند .
پسر 14ساله هستم در شهرستان سیرجان واقع در استان کرمان امیدوارم از این وبلاگ خوشتان بیاید اگر نظر دهید چیزی ازشما کم نمی شود با تشکر
